Güvercin Gerdanlığı’ndan Gelişigüzel Notlar (İbn Hazm)

Kitaplarla ilgili paylaşım yapacağımı daha önce söylemiştim. Blog’da okuması gerçekten uzun süren Karamazov Kardeşler’in özetini yayınlamıştım. Şimdi sıra bir Endülüslü olan İbn-i Hazm’ın yazdığı Güvercin Gerdanlığı’na geldi. Bu bir özet olmayacak sadece kitaptan beğendiğim yerleri yazacağım ve biraz da yorum katacağım.

– Ölümden daha güçlü olan şey bize ölümü göze aldıran şeydir. Candan kıymetli olan canın kendisi için feda ettiği şeydir.

-Eğer canını feda ettiysen bunu istediğinden dolayı değil fakat gerektiği için yaptın. Başka türlü yapabilseydin feda etmezdin.

-Hayır, Hayır! Ben başka türlü yapabilecekken canımı feda ettim.

-Ben karıncaların yol alışını çok net görüyorum. Oysa hasımlarım koskaca fil yuvalarını görmüyorlar.

-Serabı görünce matarandaki suyu boşaltma.

-Serap yalancı sen seraptan yalancısın.

-Ölüm ve zaman sevgilileri ayırma hilelerini sanki ondan öğrenmiş…(Kullandığı kişileştirme çok hoş)

-Bahçedeki güller gülerken bulutlar ağlıyor.

-Göz yaşları kirpiklerin susuzluğunu giderir.

-Niceleri dileklerine kavuşmak için çaba sarf ederler ama gerçekte aradıkları kendi yıkımlarıdır.

-Güneşin süslenmeye ihtiyacı yoktur, gül daha pembe görüneyim diye boyanmaz.

-Her aslanın gönlünde bir ceylan yatar.

-Erdemli kadın koruma altına alındığında da koruma yolları kapandığında da kendini koruyan, namusunu kirletmeyen kadındır.

-Ona sımsıkı sarılmıştı tıpkı cimrinin paraya sarıldığı gibi (Çok güzel benzetme)

-Gönlümü habersizce çaldın, söyle hangi varlık gönülsüz yaşayabilir?

-Göz kapaklarım bulutlara ders verdi. Bulutlar bol bol yağmur yağdırdılar.

-Nesneler sürekli karşıtlıkta doruğa ulaştıklarında ve ayrım noktasının doruğuna vardıklarında benzer olurlar. Örneğin; insan uzun zaman karı elinde tutsa ateş hissi verir. Aşırı sevinç ve hüzün insanı öldürür. Kahkahalarla gülmek kişiyi ağlatır. Bu yüzden sevgililer birbirlerini denk bir sevgi ile sevdiklerinde ve aşkları gerçekten büyük bir aşka dönüştüğünde önemsiz nedenlerden dolayı birbirlerinden kaçıyor, konuşmalarında bilerek ve isteyerek zıtlaşıyorlar. Kendi aralarında en ufak şeyler için dahi sataşkan ve saldırgan oluyorlar. Her biri eşinin sözlerini kolluyor ve onları ters anlamda yorumluyor. Bütün bunlar aslında birinin öteki hakkında neler düşündüğünü öğrenmeye çalışmanın yollarıdır.

-Ceylanlar da kısa boylu değil midir?

Develerin boyunlarının uzun olması onları güzel mi kılıyor sanki?

-Ben ancak onun yanında yaşayabilirim. Allah aşkına söyleyin yaşamayı istemek suç mu?

-Güzel sabır tutuklu ama göz yaşların özgür!

-En ciddi şeylerin temelinde en komik şeyler yatar. Zaten küçük bir çekirdekten çıkmaz mı koskoca ağaç? Yangın da küçük bir kıvılcımla başlamaz mı?

-Yeryüzünde yaşasam da çile beni mezara soktu.

İbn Hazm gerçekten çok romantik bir kişilikmiş. Endülüslü bir hadis aliminden böyle sözler beklemiyordum. Kitabın her yerinden duygusal bir kişilik olduğu anlaşılıyor. En hoş özelliği şiirlerinde söylediklerini ispatlamak için benzetmeler kullanması. Güvercin Gerdanlığı kitabı sadece Endülüslülerin değil tüm insanlığın faydalanabileceği ilaçlar içeriyor. Ne diyebilirim, sevgiye ve sevenlere dair yazılmış en güzel incelemelerden biri. Kendi zamanı hakkında o kadar değerli bilgiler veriyor ki, tüm eserlerinin bu zamana kadar gelememesi büyük kayıp.